Een mevrouw, die jarenlang les bij mij heeft gehad, kwam ermee. Ze vond de suikerzakjes zo leuk omdat ze iets over de Portugese cultuur vertelden en had er veel voor me gekopieerd. Een tijdje terug bij het opruimen van mijn kast, kwam ik de papieren tegen. Te leuk om niets mee te doen, dus deel ik ze graag met jullie. Deze maand deel 2:
1. Rietvlechten
Het vlechten van gebruiksvoorwerpen van riet (cestaria) is een oud staaltje ambacht, waarvan de producten nog steeds zeer aanwezig zijn in het dagelijks leven van de Portugezen. Behalve riet gebruikt men voor het vlechten ook kastanjehout of wilgentenen. Wilgentenen worden soms geplet en gespleten om verschillende delen van het vlechtwerk aan elkaar te bevestigen. Voor eenvoudige manden blijven de wilgentenen onbewerkt. Niet alleen manden worden dagelijks gebruikt, maar ook allerlei andere gevlochten producten, zoals tassen, borstels, bezems, stoelen, bankjes, lampenkappen, hoeden, parasols etcetera.Tip:
In de winkels van A Vida Portuguesa in Lissabon en Porto én in souvenirwinkels door het hele land vind je veel typisch Portugese producten gevlochten van riet.2. Kantklossen
Kantklossen (renda de bilros) is een eeuwenoude bewerkelijke handwerktechniek. Het te maken patroon wordt bevestigd op een cilindervorming kussen, een rolkussen genaamd. Om de houten klosjes zitten draden, deze klosjes dienen als voorraad. Klosjes worden in paren gebruikt, die over het gehele werk bij elkaar blijven horen. Een ervaren kantklosster kan werken met tientallen klosjes tegelijk die zeer snel om elkaar heengeslagen worden. Met behulp van een speld in het patroon wordt het vlechtwerk op zijn plaats gehouden. Tegenwoordig is het een hobby geworden en niet meer iets om de kost mee te verdienen. Er gaan simpelweg teveel kostbare uren in zitten.
Weetje:
In 2015 werd in het dorp Vila do Conde in het noorden van Portugal het grootste kantkloswerk ooit gemaakt en dit leverde een eervolle vermelding op in het Guinness Book of Records. Zie het filmpje op Maior Renda de Bilros do Mundo - YouTube (duur: 2.26 min.)3. Portwijn
Portwijn (vinho do Porto), ook port of porto genoemd, is een typisch Portugese wijn, waarvan de naam afgeleid is van de havenstad Porto. Port mag alleen port heten als het afkomstig is van de druiven uit de wijngaarden van de Douro vallei, de oudste wijnstreek van Portugal. De Engelsen haalden vooral wijn uit Frankrijk. Toen de Engelsen en Fransen een conflict kregen en de Fransen de Engelsen de toegang tot de Franse wijn ontzegden, verlegden de Engelsen hun focus naar Portugal. Om de wijn goed te houden tijdens de lange zeereis voegden de Engelsen wat brandewijn toe aan de Port en later alcohol. Hierdoor houdt de port veel restsuikers vast en daarom is ze zo zoet van smaak.Als de port van de wijngaarden komt, gaat het in grote houten vaten. De port zit er maximaal zeven jaar in en kan dan verkocht worden als ruby. Ruby is lichtrood van kleur. Witte port wordt gemaakt van witte druiven. Als de wijn minimaal tien jaar in het vat heeft gezeten, wordt deze roodbruin van kleur en heet deze tawny. Als de wijn twee jaar in het vat gerijpt heeft, daarna gebotteld wordt en dan nog vijf tot vijftig (!) jaar rijpt op de fles, heet de port vintage, deze is donkerpaars tot zwart van kleur. Voor flessen vintage port worden extreem hoge bedragen betaald, vooral voor de premium vintage, die maximaal drie keer in de tien jaar wordt uitgegeven.
Tip:
Als je niet zo van zoet houdt, bestel dan eens een porto-tónico (witte port gemengd met tonic)
Heb jij meer Portugal-tips over rietvlechten, kantklossen en portwijn? Laat het weten onder de post op mijn Instagramaccount over deze blog!
Ik hoor graag van je!
Bronnen:
Wikipedia, frizhider.blogspot.com, manueltaveres.com